Nanonośniki w aplikacji witaminy C

Spis treści

Koenzym Q10 promocja

Koenzym Q10 promocja

Nanonośniki w aplikacji witaminy C odgrywają znaczącą rolę. Stanowią bowiem czynnik przyczyniający się do zwiększenia biodostępności substancji aktywnych podawanych w głąb skóry.

Nanonośniki w aplikacji witaminy C

Witamina C

Witamina C oprócz właściwości antyoksydacyjnych wykorzystywana jest szeroko z racji wielu innych korzyści jakie posiada (fotoprotekcja, neokolagenaza, hamowanie procesu melanogenezy, ponieważ stanowi inhibitor dwóch enzymów uczestniczących w melanogenezie – tyrozynazy i TP-2, a także poprawa kondycji skóry w różnych chorobach zapalnych). Warto podkreślić, że witamina C uczestniczy w syntezie nowego kolagenu, w wyniku hydroksylacji proliny. Dodatkowo hamuje proces pigmentacji skóry, jednocześnie przyczyniając się do zmniejszenia objawów fotostarzenia.

Zobacz również: Witamina C w kosmetologii.

Stosowana miejscowo przyspiesza gojenie się ran, przyczynia się do anatomicznej odbudowy struktury połączeń naskórek-skóra właściwa u młodych kobiet, a także zwiększa liczbę kapilar odżywczych u kobiet po menopauzie.

Warto podkreślić, że ze względu na małą stabilność witaminy C zarówno w farmacji jak i kosmetologii wykorzystuje się jej bardziej stabilne formy. Należy do nich palmitynian askorbylu, tetraizopalmitynian askorbylu, sól sodowa fosforanu askorbylu SAP oraz sól magnezowa fosforanu askorbylu MAP. Po zastosowaniu doustnym szybko przekształcają się w aktywny kwas askorbinowy.

Sklep Spirulina
Sklep Spirulina

SAP i MAP cechują się znacznie większą stabilnością niż palmitynian askorbylu, dlatego w największym stopniu znalazły zastosowanie w dziedzinie kosmetologii. Z kolei sól sodowa fosforanu askorbylu wykazuje największą możliwość spowalniania rezultatów fotouszkodzeń skóry, dodatkowo chroni przed działaniem wolnych rodników, sprzyja syntezie nowego kolagenu oraz spowalnia proces produkcji melaniny w skórze.

Nanonośniki w aplikacji witaminy C

Do jednych z wielu nanonośników witaminy C należą liposomy. Są to pęcherzyki otoczone jedną lub wieloma warstwami podwójnej błony lipidowej z hydrofilowym rdzeniem. Ich zadaniem jest zwiększanie biodostępności substancji aktywnych. Przyczyniają się do łatwiejszej penetracji związków aktywnych oraz zostaje wydłużony czas ich działania. Występuje również możliwość minimalizacji efektów ubocznych, a także zastosowanie tzw. terapii celowanej. Związki aktywne kosmetyków zamknięte w liposomach chronione są również przed szkodliwymi czynnikami zewnętrznymi.

Liposomy mogą osiągać wielkość nawet do kilku mikrometrów. W związku z tym z grupy tej wyodrębniono grupę nanosomów, których wielkość zatrzymuje się na 200 nanometrach (nm).

Nanoliposomy z racji swoich rozmiarów zapewniają większą powierzchnię uwalniania zamkniętych w nich substancji czynnych niż liposomy. Do nanocząsteczek, które mogą stanowić również bardzo dobre nośniki związków aktywnych należą stałe nanocząsteczki lipidowe SLN oraz nanostrukturalne nośniki lipidowe NLC. Te pierwsze przypominają swoją strukturą emulsję o/w, w której płynny lipid zastąpiony jest lipidem stałym. Natomiast w przypadku NLC matrycę mogą tworzyć stałe jak i ciekłe lipidy.

Nanonośniki substancji aktywnych mogą być również stworzone na bazie matrycy polimerowej. Do tego celu wykorzystywane są polimery pochodzenia naturalnego (białkowe: albuminy, kolagen, żelatyna; polisacharydowe: chitosan, alginiany, kwas hialuronowy) oraz polimery syntetyczne (polimery kwasu mlekowego oraz glikolowego). Wato podkreślić, że nośniki polimerowe mogą występować w formie nanokryształów, nanosfer lub nanokapsułek.

Innym przykładem są nanoemulsje czyli jednofazowe, termodynamiczne stabilne systemy izotropowe, które zbudowane są ze zemulgowanych cząsteczek oleju, wody, surfaktantów. Wykorzystywane są one jako nośniki substancji czynnych w leczeniu chorób, a także w produktach kosmetycznych. Zaletą nanoemulsji jest możliwość zwiększania dawki, rozpuszczalności oraz biodostępności substancji czynnej, a także jej ochrona przed zniszczeniem. Z kolei wadą jest jej ograniczona stabilność.

Podsumowanie

W kwestii właściwości produktów kosmetycznych istotną rolę odgrywa zawartość składników aktywnych. Produkty kosmetyczne stają się znacznie bardziej aktywne, w sytuacji gdy związki czynne biologicznie pokonują barierę warstwy rogowej naskórka, trafiając bezpośrednio na głębokość skóry właściwej. W związku z tym obecna kosmetologia nieustannie poszukuje nowych metod oraz możliwości transportu substancji aktywnych w głębsze warstwy skóry. Między innymi nanotechnologia pozwala na wytworzenie nanośników, które coraz częściej wykorzystywane są w kosmetologii, ze względu na biodegradowalną, biozgodną oraz biokompatybilną strukturę ze składnikami błon biologicznych organizmu człowieka.

Bibliografia

  1. Sarecka-Hujar B., Balwierz R., Kosmetologia Estetyczna, Zastosowania nanonośników do miejscowej aplikacji witaminy C, 5/2017.


Polecane produkty:

Zapisz się do newslettera!

Kategorie wpisów

Najpopularniejsze w Zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *